दुःस्वप्न

मुसळधार पावसात
चिंब भिजण्यासाठी
काळ्या ढगांखाली
मी उभी राहिले.
पण ढगांतून बरसला
फक्त विजांचा कडकडाट.
समोर मी पाहत होते
एक निष्पर्ण झाड;
त्याच्या जळणार्‍या फांद्या
धुराने कोंदलेले श्वास
झाडाचे निश्वास.
फुटतील का नवे धुमारे
उद्याच्या पावसात?
उगीच वेडा विश्वास.
जरी मी जळाले नव्हते
मनाला चटके बसले होते,
जळणार्‍या झाडाचे 
हुंदके मी देत होते.